HA HA HA HAPPY NEW YEAR !!!

Czwartek, 31 grudnia 2009 • dodano: 31.12.2009 | Komentarze 10

31 grudzień …1 styczeń… Magiczna Noc

Od jutra zaczynamy nowe życie. Symboliczny czas przejścia z tego co stare i minione do tego co nowe, świeże i teoretycznie lepsze. Ludziom od wieków potrzebne były takie umowne granice, by móc odciąć się od tego co było i zacząć od nowa, z nowymi nadziejami, celami i dążeniami.
Dziś wszyscy robią kreskę i podliczają zyski i straty z minionego roku.
Mnie też wzięło na mini rozrachunek.

Rok temu o tej porze nie było kolorowo. Zastanawiałam się, co to będzie dalej i czy w ogóle jeszcze wsiądę na rower. Na 13 stycznia miałam ustalony termin rekonstrukcji więzadła krzyżowego. Wizja co najmniej półrocznej przerwy od sportu nie zachęcała do sylwestrowych szaleństw. Poza tym tyle się słyszy o pooperacyjnych komplikacjach…

Ale MAMBA nie jest miętka :P
Dzięki świetnemu lekarzowi, genialnej rehabilitacji( www.centrum-synergia.pl) i samozaparciu po trzech miesiącach słyszę, że jestem książkowym przypadkiem dochodzenia do siebie po rekonstrukcji i rehabilitacja przebiega idealnie.

W nagrodę pod koniec kwietnia wsiadam na rower. Powoli, po płaskim, ale frajdy co nie miara.

I się zaczyna – mój pierwszy rok świadomego kręcenia.

Piszę – świadomego – ponieważ wcześniej rower też był ważnym elementem mojego życia, ale teraz to zupełnie inna bajka, wyższy poziom wtajemniczenia. Wcześniej było parkowe kręcenie i turystyka rowerowa. Teraz zaczynam przygodę z magicznym skrótem MTB.
Jednym słowem gdzieś po drodze złapałam wirus cyklozy i wcale nie mam zamiaru walczyć z postępującą chorobą.

A wirus w moim przypadku rozprzestrzenia się szybko.

Już w maju stuka pierwsza wycieczka powyżej 100 kilometrów, kolano działa, a MAMBA w siódmym niebie. Monika Tiffert, moja rehabilitantka nie dowierza, że dałam rady zrobić trasę do Pszczyny i z powrotem – 120 km :)

Kolejny przystanek to Silesia MTB CUP. Pierwsze zawody na swoim podwórku. Mimo okropnej pogody i nieoczekiwanej wymiany sprzętu dzień wcześniej ( GT Avalanche na GT Maraton), z nie wyregulowanymi przerzutkami zajmuję 6 miejsce w kategorii wiekowej :D

Potem pojedyncze wycieczki na Jurę i coraz większa chęć zakosztowania tego co tygryski lubią najbardziej - GÓRY – teraz już wiem, że „w nich jest wszystko, co kocham”.

I staje się – pierwsze góry i od razu dwa zacne podjazdy – Żar i Hrobacza Łąka

Po tej wyrypie, cykloza przybiera coraz bardziej zaawansowaną postać. Każdy wolny weekend musi być spędzony rowerowo. Wszystkie wspomnienia i wrażenia postanawiam utrwalić i zakładam dziennik na BS. Od początku nie jest on tylko rowerowy. Może dlatego ostatnio ktoś wszedł na moją stronę po wpisaniu w Google – najlepszy blog, seks :D

Przychodzi również czas na pierwsze konkretne zawody. Razem z Agnieszką, Tomkiem i Mariuszem jedziemy na podbój Śnieżki. Sobota Maraton , a dzień później 14 km pod górę Do tej pory nie wiem jakim cudem udało mi się pokonać ten podjazd. Tylko raz zeszłam z siodła - przy bufecie.

Apetyt na Maratony rośnie w miarę jedzenia. W tym samym składzie atakujemy Ustroń.
W planach był też Kraków, ale nieoczekiwane wypadki powodują, że muszę odpuścić.

Koleje miesiące lecą, kolejne kaemki się nabijają, endorfiny buzują a mózg chce więcej i więcej. Po raz piaty z rzędu oglądam Seasons i już wiem, w którą stronę chce podążać. Poczuć wolność na rowerze, poczuć flow… Marzenie – móc kiedyś pojechać do Whistler. Nie teraz, bo teraz jeszcze kaleczę jazdę na rowerze, ale kiedyś…z większą ilością milimetrów w damperze…

Opisując to wszystko nie mogę pominąć Spinningu i calej otoczki z tym związanej. Jestem uzalezniona od godzin spedzonych w Gymnasionie. Więcej chyba nie trzeba pisać. Wystarczy przeczytac kilka poprzednich popełnionych przez mnie wpisów :D

Dzięki bikowi poznałam też wielu świetnych ludzi. Dobrze wiedzieć, że w postępującej cyklozie możemy liczyć na wsparcie innych. Jeśli czytelniku drogi dotarłeś aż do tego miejsca, to znaczy, że jesteś dla mnie kimś ważnym. Chciałabym więc wam wszystkim, rowerowym znajomym, podziękować za towarzystwo, pomoc na trasie, wspólne wyjazdy i rozmowy. Lubię jeździć samotnie, ale bez was to nie byłoby to samo.

Tak w wielkim skrócie wyglądało te 365 dni minionych.
Kolano działa, forma na spinningu rośnie, znajomości rowerowe się rozwijają. Czego chcieć więcej? Rok zaliczam do bardzo udanych. Biorąc pod uwagę również to, że w czasie wolnym od kręcenia udało mi się obronić magisterkę, znaleźć pracę w przedszkolu i po miesiącu pracy usłyszeć od dyrektora, że ma się talent pedagogiczny :D

Życzę więc wszystkim bikerom i bikerkom, by słońce świeciło, ale chłodno było, by noga podawała, i forma nie siadała. Dalej pomysłu na rym nie mam więc po polskiemu życzę wymarzonego sprzętu, zero węży na trasie, cudownych krajobrazów, podjazdów jak ten fragment na Żarze, zjazdów karkołomnych acz do zjechania, złotego izotonika w rozsądnych ilościach i przede wszystkim tego, by rower na zawsze był obecny w waszym życiu.


czarnaMAMBA