Złoty Stok - to nie był mój dzień

Niedziela, 19 maja 2013 • dodano: 20.05.2013 | Komentarze 1

To zdecydowanie nie był mój dzień.
Tyle mogę napisać o Złotym Stoku.

Zaczęło się już w sobotę.
Najpierw na wprowadzeniu zaczął w dziwny sposób zaciągać łańcuch na średnim blacie.
Gdy rozprawiłam się z tą awarią – okazało się, że to wykrzywiona spinka – pojawił się kolejny problem – stuku-puku na sterach.
Dokładając do tego luz na damperze, rama klekotała jak szalona.

Przedstartowy poranek nie był dużo lepszy.
Bardzo kiepskie śniadanie – ośrodek Geovita w Lądku zdecydowanie niegodny polecenia.
Potem nerwówka, czy Marcin coś zaradzi na intrygujące odgłosy dochodzące z kokpitu.

Koniec, końców wystartowałam.
Na pierwszym podjeździe dało o sobie znać kiepskie śniadanie.
Na zjeździe – pokonanym w całości bez podpórki – dały znać o sobie stukające stery.
Na drugim podjeździe okazało się, że ciśnienie w tylnym rocket ronie jest zdecydowanie za niskie. Złapałam gumę.
Na szczęście mleko zadziałało. Na nieszczęście szutrowy podjazd i zjazd cały męczyłam na klejącej się do podłoża oponie.
Jedynym ratunkiem był nabój czekający spokojnie na swój czas w plecaku.
Po roku leżakowania, trzeba było go użyć.
Pompowanie zajęło 3 minuty, więc draki nie było.
W głowie jednak było już posprzątane.



Jedynie borówkowa i korzonki zdołały poprawić humor i spowodowały intensywna produkcję endorfin. Niestety za krótką i oczywiście zakłócaną stukami kokpitowymi.
Nomen-omen nie wiem, jak ktoś może narzekać na długość tego zjazdu. Zapraszam na czerwony szlak z Magury do Bystrej (Beskid Śląski).

Na koniec zapaliła się jeszcze czerwona lampka, gdy zobaczyłam z zasięgu dziewczyny z mojej kategorii. Na ostatnich zjazdach udało się trzy wyprzedzić.

Na metę zjechałam niezadowolona.
Po dobrze zapowiadających się pierwszych ścigach przyszło opamiętanie.
Strach myśleć, co będzie dalej.
Chyba trzeba pogodzić się z faktem, że motorka pod górę brak :)