MAMBA

rowerowy blog z dygresjami ;)

MAMBA

22914.50

3088.00

More...

Poprzednie lata

Znajomi

wszyscy znajomi(47)

Tu już byłam

Moje rowery

Liv Hail 2018 323 km

Rondo Ruut AL 925 km

Liv Avail 1071 km

Archiwum bloga

2018, Maj8 - 0
2018, Kwiecień13 - 0
2018, Marzec11 - 4
2018, Luty11 - 5
2018, Styczeń17 - 0
2013, Listopad1 - 1
2013, Lipiec5 - 57
2013, Czerwiec8 - 41
2013, Maj10 - 41
2013, Kwiecień20 - 40
2013, Marzec21 - 33
2013, Luty13 - 37
2013, Styczeń11 - 19
2012, Grudzień21 - 41
2012, Listopad12 - 35
2012, Październik5 - 26
2012, Wrzesień5 - 41
2012, Sierpień17 - 33
2012, Lipiec22 - 69
2012, Czerwiec17 - 50
2012, Maj23 - 68
2012, Kwiecień19 - 67
2012, Marzec15 - 26
2012, Luty14 - 27
2012, Styczeń22 - 69
2011, Grudzień21 - 46
2011, Listopad8 - 22
2011, Październik4 - 8
2011, Wrzesień12 - 7
2011, Sierpień17 - 42
2011, Lipiec11 - 36
2011, Czerwiec15 - 29
2011, Maj11 - 40
2011, Kwiecień22 - 73
2011, Marzec19 - 56
2011, Luty13 - 20
2011, Styczeń13 - 38
2010, Grudzień20 - 49
2010, Listopad10 - 28
2010, Październik11 - 12
2010, Wrzesień7 - 29
2010, Sierpień11 - 39
2010, Lipiec14 - 72
2010, Czerwiec14 - 68
2010, Maj15 - 44
2010, Kwiecień17 - 59
2010, Marzec18 - 66
2010, Luty13 - 94
2010, Styczeń19 - 71
2009, Grudzień20 - 59
2009, Listopad13 - 82
2009, Październik7 - 27
2009, Wrzesień15 - 40
2009, Sierpień13 - 38
2009, Lipiec13 - 29
2009, Czerwiec6 - 12

Wpisy archiwalne w miesiącu

Lipiec, 2012

Dystans całkowity:	747.50 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:	46:40
Średnia prędkość:	16.02 km/h
Maksymalna prędkość:	61.00 km/h
Suma podjazdów:	11430 m
Maks. tętno maksymalne:	193 (96 %)
Maks. tętno średnie:	178 (89 %)
Suma kalorii:	22599 kcal
Liczba aktywności:	21
Średnio na aktywność:	35.60 km i 2h 13m
Więcej statystyk

Dane wyjazdu:

24.00 km 0.00 km t-żer

02:30 h 9.60 km/h:

Maks. pr.:49.00 km/h

Podjazdy: m

Kalorie: 1180 kcal

Rower:

Enduro Trophy Bielsko Biała

Sobota, 28 lipca 2012 • dodano: 30.07.2012 | Komentarze 0

Wreszcie się udało.
W maratonach przerwa a z wakacji wróciłam w piątek w nocy.
Wreszcie można było zaliczyć sobotnie Enduro Trophy odbywające się w Bielsku.
Wprowadzenie możecie przeczytać tu
A moją osobistą relację poniżej.

OS 1

Standardowo podjazdowy. Chyba najtrudniejsza chwila całej imprezy. No może nie licząc szóstego OSa. Jest ciężko, bo na kilka minut bez jako takiej rozgrzewki włączasz piec i ciśniesz pod górę. Mój organizm momentalnie przechodni na hiperwentylację.
Wrażenia z odcinka – wybrany przez organizatorów fragment zielonego szlaku na Szyndzielnię jako podjazd jest raczej łatwy. W enduro spodziewałam się czegoś bardziej wymagającego technicznie. W Brennej z tamtego roku trzeba było się trochę pomęczyć, tu każdy da radę, a kto ma łydę ten wygrywa :)

OS 2

Zjazd tym samym szlakiem co podjazd jednak nieco dłuższy. Od samej góry spod kolejki do samego Dębowca. Przyjemny, płynny i bardzo szybki. Ładne wprowadzenie do następnych odcinków. Można nawet powiedzieć, że ten OEs był rozgrzewkowy. Ochraniacze i spuszczone siodełko okazało się zbędne. Takie szlaki to standard na naszych maratonach. Tu jednak można iść piecem, na maratonach przeszkadzają inni zawodnicy.

OS 3

To krótkie przypomnienie o tym, że enduro to też troszkę podjazdów. W nomenklaturze organizatora to trawers. Trasa prowadzi ze szczytu Szyndzielni w kierunku schroniska na Klimczoku, żadnych specjalnych trudności. Mam szansę na wygranie tego odcinka wśród kobiet, więc skupiając się na szybkości gubię trasę. Na szczęście koleś za mną krzyczy i przecinam las wracając na drogę. Kilkanaście sekund straconych.

OS 4

Najbardziej kontrowersyjny zjazd tego dnia. Czerwony szlak z Magury do Bystrej. Pierwsza sekcja to gruboziarnisty szuter w wersji XXL. Druga część to przyjemny singiel wijący się to w prawo to w lewo z kilkoma trudniejszymi korzeniami i kamolami. Szybko, długo i do bólu.
Dawno ręce nie bolały mnie tak mocno od ściskania kierownicy.

OS 5

To popularna w Bielsku Kozia Górka. Ponoć trasa specjalnie przygotowana. Bandy hopy, pełen flow. Niestety po przyjeździe na start tego docinka okazuje się, że ktoś zmasakrował trasę, poniszczył bandy, poukładał kamenie i jakieś belki. Na dodatek wszystkie strzałki pozrywane. Dobrą godzinę zajmuje chłopakom doprowadzenie tego fragmentu do porządku.
Dobrze, że obok schronisko. Dobra pogoda zachęca do piknikowania, a wyborne towarzystwo sprawia, że siedzimy tu długo i razem z Olgą i Beatą startujemy praktycznie na samym końcu.
Foxiu odbija numerek, depnięcie w pedały i znów ogień. Niestety ogień za mocny. Na dodatek nieznajomość trasy sprawia, że zaliczam pierwszą glebę. Ochraniacze Harrego i Pawła się przydają. Spowrotem wskakuję na rower i znów przesadzam z prędkością wchodząc w zniszczoną bandę, tu się ratuję, ale zaraz przed kołem pojawia się pieniek, na którym moje koło się zatrzymuje, rower staje dęba a ja zaliczam piękne OTB. Koniec postanawiam jechać już zachowawczo. Głupio byłoby rozwalić się na ostatnim OeSie. Nauka na przyszłość – przyjechać dzień wcześniej i poznać trasy.

Po zakończeniu pierwszej części sezonu, w oczekiwaniu na drugą trzeba zrobić bilans zysków i strat.
Trzeba też oddać Bogu co boskie.
Ponoć dobrze jest poczynić jakąś pielgrzymkę.
Wybraliśmy się więc w imieniu całego teamu do świętego miejsca, by za dary otrzymane podziękować i o następne poprosić.

Po drodze, jak to na prawdziwego Polaka przystało były i odpoczynki...

I kamienie się znalazły. Co na sztywnym peaku było dość uciążliwe

Warto jednak było, bo w nagrodę ...

Sufa swym urokiem omamił piękna niewiastę i dostaliśmy też...

Na koniec dopełniliśmy rytuału...

Kategoria Okolice Katowic